Als bekoorlijke verleiding is bij de plaats Pihtipudas, hoog in het verlaten binnenland van Finland, een verzamelgebouw met allerlei voorzieningen neergezet.
Het staat precies tussen snelweg E75 en een bos met meer. Door de blankhouten kolom-liggerconstructie om een zwarte doos valt het meteen op: abstract, messcherp, en o zo mooi. Behalve een Neste-tankstation bevat het een restaurant met keuken, winkel, koffiebalie, toiletten en – op de verdieping – een hotel van tien kamers met een gemeenschappelijke sauna en spa.
Zwartgebeitste blokhutten
Elders op het terrein bevinden zich vijf zwartgebeitste blokhutten met dienstengebouw (sauna + toiletten). De volumes met zadeldak volgen de traditionele, regionale schuurvorm. Verder is er ruimte gecreëerd voor een camping van 42 staanplaatsen. In het verschiet liggen nog eens vijf zomerhuisjes en tien vakantievilla’s. Meer dan voor tankpauzes alleen wordt het gebied recreatief gemaakt.
Demontabel bouwen
Alle gebouwen zijn ontworpen door Studio Puisto Architects uit Helsinki, waarvan de Nederlandse architect Willem van Bolderen een van de oprichters is. De pleisterplaats is ontwikkeld door de gemeente Pihtipudas en toerismeconsultant Onvisio Consulting in Savonlinna. Aangezien de superviserende gemeentearchitect een ecologisch gebouw wilde dat paste bij het landschap, viel de keuze al snel op bemoedigend hout. Maar ook speelde een vooruitziende blik een rol. ‘Heb je dit gebouw over twintig jaar nog wel nodig? Rijden dan niet alle auto’s op elektriciteit? Of heeft Uber het verkeer dan overgenomen? Veiligheidshalve kun je daarom beter demontabel bouwen en dus ligt hout voor de hand.’
Poëtische ingreep
Een ander idee was het bos dichter bij de snelweg te brengen. Het gebouw moest veel meer het natuurlijke gevoel van het bos uitdragen dan de trots van automobilisten op hun uitlaatgassende vehicula. En zo is het ook onmiddellijk te zien als een perceel van 24 blanke bomen die bovenin met hun takken in elkaar grijpen; ze zijn uitgevoerd in gelamineerd vuren van lokale oorsprong. Voor een deel is dit bos ‘volgebouwd’ met een zwarte doos. De gelamineerdhoutconstructie was als eerst hexagoon gedacht met takliggers in zes richtingen. Omdat de kostn te hoog waren, is de vierhoek als uitgangspunt genomen. Daarbij zijn als poëtische ingreep de takken 45 graden gedraaid.
Pleisterplaats Niemenharju is spotlightproject van de maand op Het Houtblad.nl. Lees het uitgebreide artikel met extra beeldmateriaal. Het artikel verschijnt in Het Houtblad 2/2017 (verschijningsdatum 31 januari).
