De robotisering in de houtbouw rukt op. Hoofdzakelijk in de timmerfabrieken waar seriematig prefab elementen of modules gebouwd worden. In AustraliĆ« heeft een eerste prototype on-site een gebouw helpen bouwen. De robot draaide zo’n 100 van de benodigde 300.000 schroeven in.
Het experiment werd in mei uitgevoerd bij de bouw van een groot nieuw houten gebouw op de campus van de Murdoch University in Perth, Australiƫ. Aan het protoype is een paar jaar gewerkt door mensen van innovatief constructiebureau Aurecon en wetenschappers van de universiteit van Perth en de TU van Sydney.
Het monteren van houten gebouwen is, hoe snel het ook gaat, best een stevige klus. En het indraaien van duizenden schroeven in eindeloze herhaling is niet heel geestverrijkend. Het repeterende in de handeling maakt het logisch om na te denken of het werk niet door robots zou kunnen worden gedaan,

Op een website over digitale innovaties wordt uitgelegd wat de moeilijkheden waren voor de ontwikkelaars om de overwinnen. Die hebben enerzijds te maken met het navigeren van de robot in het gebouw naar de plek waar geschroefd moet worden. Dat werd opgelost door de robots de BIM-modellen te ‘leren lezen’. Uitendelijk bleek grote precieze mogelijk, tot op 5 millimeter.
Andere moeilijkheden hadden met het schroeven zelf te maken. Ten eerste moeten de robots heel krachtig zijn, het gaat om schroeven van 30 tot 40 centimeter lengte en een flinke doorsnede die in het hout gedraaid moeten worden. Daarnaast moet een robot geleerd worden om in precies de juist hoek te schroeven, en niet eenvoudig te blijven doorschroeven als het verkeerd gaat. Daarnaast is schroeven in hout ook deels een gevoelskwestie: noesten kunnen in de weg zitten, het hout kan droog of juist vochtig zijn. Een mens past dan druk en kracht van de schroefmachine aan, een robot doet dat niet vanzelf.
Volgens de ontwikkelaars gingen de experimenten uitstekend. Over een verder vervolg van deze ontwikkeling is niets bekend.