Volkshuisvestingsminister Hugo de Jonge heeft een Plan van Aanpak laten opstellen waarin acties en gewenste uitkomsten op de korte, middellange en lange termijn worden omschreven. De bedoeling is om de regelgeving te stroomlijnen en te versimpelen, voornamelijk ter bevordering van de woningbouw.
Met het plan van aanpak ‘Plan van aanpak Versnellen processen en procedures woningbouw‘ neemt het ministerie de al zo lang gewenste regie in verschillende opzichten. Veel van de voorgenomen wijzigingen moeten hun weg vinden in de nieuwe Omgevingswet waaraan al lang wordt gewerkt en waarvan de introductie nu al maanden wordt uitgesteld.
Maar er staan ook tal van andere maatregelen omschreven, zoals het opheffen van de mogelijkheid van gemeenten om aanvullende, verzwarende, duurzaamheidseisen te stellen aan bouwprojecten die hoger liggen dan de landelijke norm. zogenaamde ‘maatwerkregels’ . Ook komt er een verplichting voor gemeenten en provincies om een ‘woonprogramma’ te ontwikkelen: een plan over hoe aan de woningbehoefte invulling gegeven gaat worden. Verder wordt er onderzocht of er, naar Brits model, een geschillenbemiddeling bij concflicten over planvorming kan worden ingericht. Onder het curieuze kopje ‘Wetstraject rondom Varkens in Nood’ wil het ministerie onderzoeken of het aantal personen en instanties dat beroep kan aantekenen tegen een bouwaanvraag beperkt kan worden.
Het plan van aanpak bevat verder een ambtelijke planning waarbij commissies en werkgroepen worden in het lkeven geroepen. De scoop van dit document strekt zich uit tot in 2025
In de bouw, zeker bij bouwpartijen die gebaat zijn bij grootschalige seriematige productie, leeft al lang een frustratie over het verschil in regels tussen overheden en de traagheid en ondoorzichtheid van procedures. Dat hindert in de productie- en capaciteitsplanning.
