Het oude basisschoolgebouw in het kleine stadje Weinfelden bij de Bodensee bleek na bijna 50 jaar rijp voor de sloop. Daarom werd besloten om een nieuw gebouw op dezelfde locatie op te trekken. Isler Gysel Architects moest daarbij rekening houden met een ondergronds noodhospitaal uit de oorlog dat bewaard moest blijven en derhalve moest fungeren als fundering voor het nieuwe gebouw.
Om dit mogelijk te maken besloten de architecten tot lichtgewicht houtbouw. De constructie is opgebouwd uit plaatselijk geprefabriceerde, dragende, gelijmde gelamineerde houten elementen en slanke betonnen plafonds op houten balken. De wandelementen, waarvan het hout eveneens afkomstig is uit lokale bronnen, zijn aan de binnenkant bekleed met gipsplaat. Aan de buitenkant zijn ruw gezaagde houten elementen gebruikt.
Het schoolgebouw heeft drie verdiepingen waar twee gebouwhoge atria doorheen lopen. Hierdoor zijn de klaslokalen aan twee zijden te verlichten. Op de begane grond zijn de twee atria met elkaar verbonden door een open zaal met podium. De bovenste verdiepingen in deze middenzone bevatten onder meer een bibliotheek en een ruimte voor vrij leren.
De klaslokalen zijn gegroepeerd in vier clusters per verdieping. Deze zijn te bereiken via twee smalle trappen en hebben elk een eigen voorkamer. Vrijwel alle klaslokalen op een verdieping zijn bovendien met elkaar verbonden door een gevel met glazen deuren.
