In opdracht van de gemeente Rotterdam realiseerde HCVA de Ruiterbrug. Deze spoorwegbrug verbindt het recreatiegebied Oranjebonnenpolder met de recreatieve routes langs de Nieuwe Waterweg. Hij valt onder de zogenaamde âcovered bridgesâ. Zoals de naam al aangeeft, zijn deze bruggen overdekt waarmee de gebruikers â in dit geval wandelaars, fietsers en ruiters â worden beschermd tegen onder meer opspattend water.
De architect heeft de constructie opgedeeld in een geknikt wegdek van beton en een houten bovenconstructie van vier kruislings gelamineerde portalen. De combinatie vormt een grondvast bouwwerk met een bijzonder silhouet. Door de knik in het weg dek zal de gebruiker aan het begin de andere kant niet kunnen zijn. Eenmaal over de knik heen spreidt de hele omgeving zich voor zijn voeten uit.
De overkapping is vervaardigd van larikshout dat beschilderd is met grafietverf. Hiermee verkrijgt het een speciale glans. Het zadeldak is voorzien van een laag gepatineerd zink. Door deze afwerkingen is de verschijning van de brug – afhankelijk van het zichtpunt en de stand van de zon – steeds anders. Met de zon in de rug oogt de brug lichtgrijs; met tegenlicht wordt hij diepzwart.
Omdat de Ruiterbrug op het hoogste punt van het talud ligt, torent hij boven het vlakke polderlandschap uit. Een uitgesproken teken dat in de wijde omtrek te herkennen is.
