De kruising van de Tobiac-straat en de Chevaleret-straat in Parijs vormde vroeger de overgang tussen ene dichtbevolkte buitenwijk en een industrieel deel waar spoorwegen en een metalen brug de boventoon voerden. Juist op dit kruispunt realiseerde Atelier Architectuur Vincent Parreira (AAVP) tachtig woningen en twee bedrijven.
In zijn ontwerp zoekt hij naar de combinatie van tegenstellingen. Grootstedelijke onrust ten opzichte van kalmte, het goede leven cultiveren en onkruid laten groeien maar ook hoe een goed woongebouw gelijktijdig een paleis en een hut kan zijn. deze tegenstellingen liet hij ook terugkomen in het materiaal gebruik: beton en ijzer versus hout.
De mechanische eigenschappen van beton bieden weerstand tegen vuur en akoestische dempingsmogelijkheden. Dit materiaal is derhalve gebruikt voor de constructie. Larikshout is toegepast als bekleding op alle oppervlakken, terwijl de structuren van de houtskeletwanden en de verticale stijlen van de gevel zijn gemaakt van Douglasspar.
De zichtbare houten elementen krijgen een donkere kleur door behandeling in de autoclaaf, wat doet denken aan de gevels van de oude pakhuizen van het industriƫle Parijs. Zowel de tactiele kwaliteiten van het materiaal als de visuele kwaliteiten worden benadrukt.
Daarbij gaf de architect massief hout de voorkeur boven gelijmd gelamineerd hout voor de stijlen van de gevel. Dit om de kwaliteiten van het materiaal te verbeteren en een architecturaal aspect te ontwikkelen dat doet denken aan de natuurlijke oorsprong van dit element. Voor de balustrades zijn metalen elementen gebruikt.
